Mukono-Kibuye
Het is al bijna weer 2 weken geleden dat wij elkaar in de armen sprongen op het vliegveld van Entebbe. Inmiddels zijn we vele avonturen verder. Zo hebben we 2 Nederlandse meiden geholpen met het maken van pasfoto’s van schoolkinderen. Ook hebben we zelf pasfoto’s laten maken in de achterbuurt van Kampala voor ons Rwandese visum. Zoals verwacht viel net op het moment dat de Oegandese fotograaf de pasfoto’s wilde afdrukken de stroom uit. Na het opsporen van een generator heeft hij toch de mooiste pasfoto’s ooit af kunnen drukken ;)
Vanuit Kampala hebben we vervolgens een tripje naar het Nationale Park Queen Elisabeth gemaakt. Na een vlekkeloze rit arriveerden we in onze ‘dorm’ (een slaapzaal met circa 20 stapelbedden). Het park is erg groot en mooi; kraters, meren, wild etc. J Tijdens de boottrip hebben we erg mooie foto’s kunnen maken! Zelfs een krokodil in actie! Zie onze foto’s!
Na 3 nachtjes in de dorm hadden we zin om weer verder te reizen. By minibus, waar plaats is voor 12 personen, haalden we het sardientjes-in-een-blik-record met 26 personen. Na 6 uren konden we onze benen weer strekken aan het prachtige Lake Bunyonyi, in het uiterste zuiden van Oeganda. Hier hebben we 2 nachtjes geslapen in een ‘geodome’ (hutje zonder voorkant met vanuit je bed uitzicht over het meer). Na Lake Bunyonyi de grens over naar Rwanda, het land van de 1000 heuvels en heit (Kees) zijn (inmiddels stoffige) dia’s van 12 jaar geleden.
De hoofdstad Kigali (Rwanda) is een verademing als je het met Kampala vergelijkt. Alles is schoon en goed georganiseerd. Hier hebben we een citytour gedaan en (naast het hotel Mille Collines) vooral memorials van de genocide bezocht. Erg indrukwekkend en heftig! Na 1 nachtje zijn we verder gereist met een uiterst luxe bus naar Kibuye. Kibuye is een rustig stadje aan het Lake Kivu, in het westen van Rwanda. Naast het prachtige blauwe meer en de mooie uitzichten is dit ook het stadje waar heit (Kees) 12 maanden als ‘inspector’ voor de UN heeft gewerkt (in ‘ 96 en ‘ 98).
Vrijdag met Rwandair (veilig?) naar Arusha in Tanzania. Dit scheelt ons minstens 3 dagen in de sardientjes-in-blik-busjes. Vandaag en morgen gaan we relaxen aan het Kivu meer. Kortom: we genieten volop en zijn nog lang niet uitgereist.
Dikke tut IJje & Ilse
Willeke weer thuis!
Naar 4 schitterende weken ben ik weer thuis! Na een goede vlucht ben ik zaterdagochtend weer veilig op Schiphol geland. Hier stonden Leo, Pap, Mam en Ammarens mij op te wachten... datwas zo leuk!
De overgang qua temperatuurwas niet zo groot... dat is lekker! We hebben in Oeganda altijd heeerlijk gegeten en gedronken, maar toch is erg fijn om het water uit de kraan te kunnen drinken en onbezorgd een appeltjete eten. Waardering alom!!!
Mijn taak als diëtist in Oeganda zit erop! Ik heb mooie posters gemaakt, toegelicht en opgehangen in het ziekenhuis.Ook heb ik voor de organisatie SYPO (www.sypo.nl) een aantal posters gemaakt die in de kleine klinieken in de dorpjes komen te hangen. Het geeft een voldaan gevoel om iets 'tastbaars' achter te laten. Hoop dat ze goed toegepast worden! Kortom: het was een fantastische avontuur! Enorm veel indrukken opgedaan, en mooie dingen gezien.
Vanaf dinsdag ga ik weer in het UMCG aan het werk. Ilse haar verhalen zullen verder te volgen zijn op de site!
Bedankt voor alle leuke reacties!!
Liefs Willeke
WK-gekte
De afgelopen vier weken zijn voorbij gevolgen, waardoor Willeke helaas vrijdag Oeganda weer moest verlaten (haar verhaal volgt vast nog). Voor de liefhebbers, mijn reis gaat nog 6 weken door.
De afgelopen week zijn we druk in de weer geweest in het ziekenhuis. Willeke heeft de laatste hand gelegd aan haar voorlichtingsposters en elke afdeling van het ziekenhuis ermee behangen. Ze zijn erg mooi geworden en iedereen was reuze enthousiast! Naast de werkzaamheden op de martinity ward heb ik vier Deense verpleegkunde studenten wegwijs gemaakt in het ziekenhuis, gezellig!
Zoals de trouwe nieuwskijkers/nu.nl-lezers vast wel meegekregen hebben, is de wk-finale voor ons in Kampala erg vreemd verlopen. Met ruim 200 Nederlanders hebben we de finale gekeken in het Holland House van Kampala. Tijdens de laatste 15 minuten van de verlenging (net na 1-0 voor Spanje), werd ons verzocht snel het Holland House te verlaten. De reden was dat er 2 bommen afgegaan waren elders in de stad, die tot nu toe aan 64 mensen het leven hebben gekost. De bommen gingen af in een Ethiopisch restaurant en in een gelegenheid van een rugbyvereniging, waar mensen ook de wk-finale zaten te kijken. Waarschijnlijk zijn de aanslagen gepleegd door Somalische militanten, die al herhaaldelijk dreigen met aanslagen in Kampala. Redenen hiervoor zijn Oegandese militairen die gelegerd zijn in de Somalische hoofdstad en misschien de weerzin tegen voetbal. Met ons gehuurde taxibusje (die de heenweg mooi versierd was met de Nederlandse vlag en Willeke haar Poiszvlaggetjes) zijn we snel teruggereden naar ons guesthouse in Mukono. Gelukkig de terugweg niks van alle ellende gezien. Terug in het guesthouse snel te tv aangezet, maar blijkbaar was het wk belangrijker, want naast de overwinning van Spanje was er tot vanochtend nog geen bomnieuws op de Oegandese nieuwszenders.
Naast deze verschrikkelijke gebeurtenis is er ook nog leuk voetbalnieuws. Zo heeft de Nederlandse Ambassade zaterdag 1000 oranje shirts uitgedeeld aan de brommertaxichauffeurs. Overal waar je zaterdag keek zag je oranje shirtjes met de tekst wk-final 2010 Holland-Oeganda, fantastisch :D Verder heb ik gister het voetbal gekekenen tuskerbiertjes gedronken samen met Dirk en Mariette (Dirk heeft een jaar samen met mijn vader in Rwanda gewerkt en pas geleden samen met mijn vader de Kilimanjaro beklommen). Erg gezellig!!
Ondanks de nare avond van gister heb ik het hier nog steeds fantastisch. Morgen ga ik een les geven in het ziekenhuis, en donderdagochtend spring ik IJje in zijn armen op het vliegveld van Entebbe :D
Liefs Ilse
Safari
Naast onze werkzaamheden in/voor het ziekenhuis, hebben we natuurlijk ook tijd voor een beetje vakantie! Dus we zijn, zoals je in Afrika doet, op safari geweest!
Via een Australische organisatie in Kampala, genaamd Red Chilli, hebben we een driedaagse safari geregeld. Samen met Renee en Elise (ook 2 vrijwilligers in ons guesthouse) zijn we naar de Murchinson Falls gegaan.
Na een mooie autorit door Oeganda kwamen we aan in het 'restcamp' van Red Chilli, midden in het Nationaal Park. Hier werden we ontvangen in een gezellige lodge, met schitterend uitzicht. En daarna naar onze tenten, waar de komende nachten konden slapen gebracht.. en ooja, de huisdieren familie Whartog (= wildzwijn) en de Hippo's (=nijlpaarden) natuurlijk niet te vergeten. Deze liepen ook rond op het terrein.....
. Tip van de organisatie was: ' mocht je, wanneer je midden in de nacht naar de wc moet, een hippo tegenkomen: het heeft geen zin om hulp te bellen of te roepen, wij kunnen er namenlijk ook niks aan doen. Just cross your leggs'....Om 6.30 begonnen we aan onze gamedrive door het park. De sfeer en de spanning maakte het al leuk! Het begon direct goed met baboons, olifanten en verschillende antilopes.. Later ook giraffen, buffels en veen prachtige vogels. Rijdend naar de Delta bij Lake Albert zagen we de leeuwen!! Wat indrukwekkend. Bij de Delta hebben we van dichtbij mooie plaatjes van hippo's in het water kunnen maken.
's Middags hadden we een bootsafari over Nile Albert richting de Murchinson Falls. Het was heerlijk weer, en ook weer schitterende dieren gezien, o.a. krokodillen, hippo's, veel mooie vogels, olifanten etc.. We hadden een gids, met veel passie voor vogels. Toen Willeke het dierenboek nog vanuit het Krugerpark (= Zuid-Afrika) tevoorschijn haalde kon het niet meer stuk (zie foto)!
De volgende ochtend hebben we een wandeling bij de watervallen gemaakt. Wat een mooie natuur! Daarna heeft de chauffeur ons vieren, en een Canadese reisgenoot, bij de Chimpansee tracking afgezet. Het blijkt dat je nog veel geluk nodig hebt om Chimps te vinden, het was dan ook een echte track door het bos, zo spannend. Maar zeker de moeite waard, we hebben ze gezien!
' s Avonds uiteraard NL-Brasil gekeken in een Afrikaase kroeg! Volgens mij waren de lokale Oegandeese gasten in eerste instantie voor Brasil, maar toen ze erachter kwamen dat wij vier Hollandse meiden waren, waren ze om! Wat een feest!!
Komende week gaat Willeke haar voorlichtingsposters afmaken en laten plastificeren, zodat ze ook daadwerkelijk in het ziekenhuis en de andere kliniekjes (ze willen een stuk of 60!) kunnen hangen. Ilse heeft de smaak te pakken op de verloskamers en zal, naast de bevallingen, proberen de Oegandese verloskundigen/verpleegkundigen een aantal do's en dont's bij te brengen.
Dikke tuten uit Oeganda!
Liefs Willeke en Ilse
Kawolo hospital Lugazi, alle belevenissen!
Na een week zonder stroom... weer een update :D! Bedankt voor alle reacties, erg leuk om te lezen!
Vrijdag zijn we, samen met 2 andere geneeskunde meiden uit het guesthouse, naar het Mukono medical center geweest. We kwamen aan en... stapten direct een verloskamer binnen (het regende dus met oranje drek schoenen.). No problem, your so welkom... ! Helaas wilde de bevallig niet vorderen, dus is de vrouw naar een hospital gebracht voor een keizersnede... Daarna zijn we maar de poli gegaan voor wat zwangerschap controles... zie foto's!
Zaterdag met Duko, Emma en Eefje (allen van het guesthouse) naar een kroeg in Kampala gereden voor het voetbal!! De eigenaar is een Nederlander, dus de hele kroeg was omgebouwd tot Holland House. Veel expets en vrijwilligers aanwezig, erg gezellig! Helaas was KLM vergeten bitterballen mee te sturen...
Maandag was onze eerste ' werkdag' ! Keurig 9 uur aanwezig, zo opgevoed we zijn..... maar dat gaat hier anders.. We moesten eerst met ' de dokter' praten...dus na 2 uur wachten konden we beginnen! Ilse naar de maternity ward en Willeke naar pediatric (kinderen) en later HIV/AIDS department. Op deze afdelingen wordt de meeste ondervoeding gezien. Na wat inventarisatie is Willeke gestart met een poster/voorlichting voor deze groep patienten. Iedereen is erg enthousiast, en wil graag meer weten over eiwitten, koolhydraten etc....Medische studenten leren nauwelijks iets over voeding, de rest van het medische personeel niks! Veel winst te halen dus!
Ilse kijkt haar ogen uit op de maternity ward. Op deze afdeling komen alle zwangen met problemen binnen. Na een paar dagen is eindelijk duidelijk wat de route is die deze vrouwen op deze ward afleggen. Na onderzoek in de examination room gaan zijn er 3 opties, of naar huis, of opname op de ward, of door naar de verloskamer. De verloskamer bestaat uit een gang met wat bedden waar de vrouwen eerst neerploffen, hierna (pas bij echte persdrang) gaan ze door naar de echte labour room, waar binnen no time het kind geboren is. Vandaag Ilse haar eerste echte bevalling (zie foto), welke goed verlopen is. Helaas gaan niet alle bevallingen volgens plan, gister is er met een keizersnede een kindje dood geboren omdat de arts, die om 11 uur 's avonds al gebeld was, pas om 12 uur 's ochtends kwam aanzetten.... Andere delen van het ziekenhuis komen aardig overeen met de verhalen van anderen die al ervaringen in Afrika hebben opgedaan. Steriele ok-kleding wordt gedroogd aan de waslijn, de ok verschilt niet veel van een soort slagerij.. vliegjes zitten op de depgazen en de anesthesist checkt de toestand van de patient tijdens een operatie door zo nu en dan even aan de pols te voelen, als hij niet te plassen is.... Erg indrukwekkend allemaal en we beginnen de medische zorg in Nederland met de dag meer te waarderen!
Zaterdag gaan we een dagje naar Jinja, waar volgens de Oegandezen de oorsprong van de Nijl is. Ook schijnen hier veel leuke winkeltjes te zitten :) Hiernaast zijn we druk bezig met het plannen van een chimptrekking en safari in Nationaal Park Murchison Falls. We genieten!
Tot horens, wanneer de stroom het weer zo lang blijft doen als vandaag!
Liefs Willeke & Ilse
Ps. Kees, Annie en Mariette: In ons guesthouse verblijft ook een Nederlandse vrouw (Anita). Haar vriendin werkt momenteel samen met Dirk Stoffers in Soedan (VN). Anita vertelde ons gister dat Dirk en Mariette volgende week misschien een dagje langskomen in ons guesthouse!
Citytour Kampala, aankomst Mukono
Gisteren hebben we een geweldige, maar ookeen indrukwekkendecitytour gemaakt door Kampala. De in Kampala geboren en getogen gids Tim heeft ons een dag lang alle goede plekken van Kampala laten zien. Ook hebben we voor de eerste keer in een taxibusje (mutata)en op een boda-boda (taxibrommertje) gezeten, en een typisch Oegandese lunch gegeten. Was eigenlijk best lekker met wat extra erwtensaus en jus....!!
GIsteravond, met wat medegasten van het guesthouse (2 Nederlanders, 1 Duitser en 1 Engels meisje), spelletjes gedaan (regenwormen, erg leuk!).
Vanmorgen zijn we met de taxi naar Mukono gegaan. In dit plekje zullen we de komende tijd, in het guesthouse, verblijven. Hier werden we hartelijkonthaald door Duko en Emma van de vrijwilligers organisatie SYPO. Zij wonen ongeveer een jaar in Oeganda en hebben verschillende kliniekjes in de omgeving opgezet. Emma houdt zich ookbezig met microkrediet.
Marion is de manager van vrijwilligers organisatie Counterparttravels,deze zit ook bij het guesthouse gevestigd.In samenwerking met deze organisaties gaan wij een passende voorlichting opstellen.
Morgen gaan we met Charles Musino (journalist en ook werkzaam voor Counterpart travels) verschillende kliniekjes bezoeken.
In het guesthouse zitten nog 5 Nederlanders en 1 Canadees meisje. Bijna iedereen in ook werkzaam in de medische sector, erg leuk om alle verhalen en ervaringen te horen. Dit geeft veel inspiratie!
Kortom, alles is fantastisch geregeld. We zullen nog veel indrukken en inspiratie opdoen!
ps. Hieronderde foto's!!
Liefs Ilse & Willeke
Dag 1: Schiphol-Nairobi-Entebbe-Kampala
Na een goede reis, zonder teveel oponthoud, zitten we in Kampala! Zoekend naar een grote breedlachende Afrikaan met ons naambordje werd onze blik gevangen door Henk, Nederlander werkzaam bij het ICU guesthouse. Door dit onverwachte, maar ook uitstekende ontvangstcomitee, zijn we in een oude rammelende Nissan naar het ICU guesthouse gebracht. In dit guesthouse verblijven we tot donderdag, dan gaan we verder naar Mukono.
Nadat we vanmorgen aangekomen zijn hebben we direct een ritje door Kampala gemaakt. Zeer bruisend verkeershart, ongeorganiseerd en de enige regel die telt is links blijven rijden, en zorg voor een goede claxon... ! Inkopen kan je hier doen in formaat supermarkt Jumbo Euroborg, zelfde productkeuze.... waarschijnlijk is dit een mooie overgang voor straks.. als we deze luxe niet hebben...
Vanavond lekker gegeten (aardappels, groente, vlees... jahaa!), bereid door Oegandese koks van het guesthouse. En veel verhalen van Sander en zijn gezin (eigenaar guesthouse) gehoord. Morgen gaan we met gids en bodaboda (=taxibrommer) Kampala verder verkennen.
Onze eerste indruk is erg positief. Mensen zijn erg vriendelijk en gastvrij.
We houden jullie op de hoogte!
Liefs Ilse & Willeke
Ps. Vanaf heden zijn onze telefoonnummers:
Willeke: +256700299882
Ilse: +256700300357
Welkom op mijn Reislog!
Hallo en welkom op mijn reislog!
Dé plaats om op de hoogte te blijven van alle avonturen en ervaringen tijdens deze reis. Vanaf nu zul je hier dan ook regelmatig nieuwe verhalen en foto's vinden, en via de kaart weet je altijd precies waar ik me bevind en waar ik ben geweest! Meer informatie over mijzelf en de reis die ik ga maken vind je in het profiel.
Wil je automatisch een mailtje ontvangen wanneer er een nieuw verhaal of een nieuwe fotoserie op deze site staat? Meld je dan aan voor mijn mailinglijst door je e-mail adres achter te laten in de rechter kolom.
Ik zie je graag terug op mijn reislog en laat gerust af en toe eens een berichtje achter!
Leuk dat je met me meereist!
Groetjes,
Willeke & Ilse